27 Μαρτίου..

Πέρασε και η 25η Μαρτίου... 

 Ο Καιρός πάλι χάλασε, αν και είχα την ελπίδα ότι αυτό το 3ήμερο θα έφτιαχνε κάπως..

Τον άντρα μου τον κάλεσαν στην δουλειά και τις 3 μέρες. Αλλά τι να κάνουμε??Έτσι όπως έχει καταντήσει το εργασιακό λέμε ευτυχώς που υπάρχει δουλειά. Πλέον κανείς δεν έχει χρόνο για την οικογένειά του. Αυτό με στεναχωρεί πολύ...

Ίσως να φταίει και ο καιρός που χωρίς να το θέλω επηρεάζει πάντα την ψυχολογία μου..

Να αλλάξω διάθεση τώρα!! Την προηγούμενη δευτέρα πήγαμε για τον ΄β επιπέδου υπέρηχο!!

Ήμασταν ενθουσιασμένοι!!Ανυπομονούσα να δω το μωρό μετά από ένα μήνα και ήταν υπέροχο!!Και πολύ συγκινητικό να βλέπεις ένα μικρό ανθρωπάκι να κουνιέται μέσα σου!!Μοναδική εμπειρία!!

Ευτυχώς όλα καλά μας τα είπαν οι γιατροί και κάπως ηρέμησα γιατί ενώ έχω μπει στον 6ο πολλοί μου λένε ότι έχω πολύ μικρή κοιλιά και φοβήθηκα μήπως κάτι πάει στραβά...Ευτυχώς ...Τώρα ηρέμησα.

Ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα και μείναν μόλις 3 μήνες ακόμη !!! Φοβάμαι πολύ τον τοκετό..και γενικά έχω αγωνία, σαν νέα μαμά. Όταν λέω στον γιατρό ότι φοβάμαι και στου γύρω μου, μου λένε ότι είμαι υπερβολική. Εγώ πάλι πιστεύω ότι είναι λογικό να φοβάσαι για κάτι που δεν ξέρεις και πιστεύω ότι πολλές ακόμη κοπέλες που είναι στην θέση μου νιώθουν το ίδιο.

Πλέον τα βράδια ξυπνάω τουλάχιστον μία φορά και δεν μπορώ να κοιμηθώ ξανά γιατί δυσκολεύομαι να αναπνεύσω και αρχίζω τις σκέψεις...Η ψυχολογία μου μια είναι στα πάνω της μία στα κάτω της.

Δεν ξέρω αν για αυτό ευθύνονται οι ορμόνες της εγκυμοσύνης όπως λένε..Νιώθω ότι όλα γίνονται πολύ γρήγορα, ότι ο καιρός περνάει γρήγορα και με σέρνει κ'μένα μαζί του...