μικρούλη μου

 Σε βλέπω κάθε μέρα να μεγαλώνεις σιγά σιγά μέσα στην αγκαλιά μου. Είσαι ακόμη πολύ μικρούλης..Ούτε 2 μηνών.Αλλά βλέπω το προσωπάκι σου να στρογγυλεύει, τα μπουτάκια σου να παχαίνουν και τα ποδαράκια να γίνονται λεία και απαλά. Δεν είναι πια ζαρωμένα στεγνά όπως όταν γεννήθηκες. Αλλάζεις μέρα με την μέρα!! Και ήδη άρχισες να χαμογελάς συνειδητά πλέον και να προσπαθείς να επικοινωνήσεις μαζί μας..Λες άου και άγου και κουνάς τα χειλάκια σου προσπαθώντας να μιμηθείς εμάς!!! Πέρασαν σχεδόν 2 μήνες από εκείνο το πρωινό που εσύ επέλεξες να έρθεις στον κόσμο..Κάποιες στιγμές νιώθω ότι πέρασαν αιώνες από τότε,Κάποιες ότι ήταν μόλις χθες..Ανάμεικτα συναισθήματα που τόσο καιρό προσπαθώ να διαχειριστώ. Ήρθες στη ζωή μας και μας άλλαξες. Μαζί με εσένα ξαναγεννηθήκαμε και εμείς. Γίναμε γονείς..και η λέξη αγάπη πήρε ακόμη μια έννοια.
Να μεγαλώσεις..Να γίνεις ένας όμορφος Άνθρωπος.Να βλέπεις μόνο την ομορφιά γύρω σου. Να είσαι ευτυχισμένος κάθε στιγμή χωρίς να περιμένεις κάτι να συμβεί.Κάθε μέρα αξίζει να την ζεις σαν να είναι γιορτή..Κάθε μέρα περνάει τόσο γρήγορα..
Αλλά να μην βιαστείς να μεγαλώσεις.!!! Για μένα πάντα θα είσαι το μικρό μου, Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα σου.Το ποδαράκι σου που το απλώνεις πάνω στο μπράτσο μου την ώρα που θηλάζεις...Ξέρω πως σε λίγο καιρό θα περισσεύει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Απόκριες με το μικρούλη μου

Έδεσσα την άνοιξη!!

Το δικό μας Ουράνιο τόξο