κοιμήσουυ μονο για λιγο
Πόσο μου εχει λειψει να γραψω μια αναρτηση!!!
Τρέχοντας με δουλεια, μωρο και σπιτι, δεν εχω χρόνο να απολαυσω ουτε καν ενα καφε με ηρεμια, απλα χωρις να κανω τιποτα, χωρις να μου μιλαει κανεις κ χωρις να τρεχω πισω απο τον Δημήτρη να προλαβω καποια αταξια του...
Τωρα πλεον που στην καθημερινότητα μου μπηκε κ η δουλειά, πιο δυσκολα μπαινει πρόγραμμα στο μωρο κ στις δουλειες του σπιτιού. Υπαρχουν στιγμες που νιωθω πως θα καταρευσω κ ας δουλευω ημιαπασχολιση..Και σκέφτομαι τις μανουλες που δουλεύουν 8 ωρες κ περισσότερο...
Η στοιβα με τα ασιδερωτα μεγαλωνει, ο νεροχυτης γεματος με πιατα παντα..Ο Δημητρης μαλλον βιωνει το αγχος αποχωρισμου πολυ εντονα και θέλει να ειναι μονο στην αγκαλια μου.Οποτε ολες μα όλες οι δουλειες γινονται μονο αν κοιμαται.Και επειδη τυχαινει εκεινες τις ωρες να ειμαι στη δουλεια...οταν κοιμηθει για βραδυ οι σκουπες κ οι σφουγγαριστρες περνουν φωτια..Εχει γινει βραδυνη μας ρουτινα..Μια κουραστικη ρουτινα.
Υπαρχουν στιγμες που ολα ειναι ενα μπαχαλο.Στο μυαλο μου εχω τοσα πολλα που νιωθω πως θα εκραγει. Υπαρχουν ελαχιστες στιγμες που ολα ειναι υπο ελεγχο. Θελω λιγο χρονο να οργανωθω κ δεν βρισκω. Υπαρχει μονιμως μια εκρεμμοτητα.Κατι που δεν προλαβε να γινει.
Μου εχει λειψει η ηρεμια ακομη κ η βαρεμαρα κάποιες φορές.
Η αληθεια ειναι οτι τωρα που λειπω καποιες ωρες απο το σπιτι εκτιμω περισσότερο τις ωρες που ειμαι. Παιζω περισσοτερο με το Δημητρη και απολαμβανω καθε λεπτο ενα κλικ περισσοτερο απο πριν.
Τρέχοντας με δουλεια, μωρο και σπιτι, δεν εχω χρόνο να απολαυσω ουτε καν ενα καφε με ηρεμια, απλα χωρις να κανω τιποτα, χωρις να μου μιλαει κανεις κ χωρις να τρεχω πισω απο τον Δημήτρη να προλαβω καποια αταξια του...
Τωρα πλεον που στην καθημερινότητα μου μπηκε κ η δουλειά, πιο δυσκολα μπαινει πρόγραμμα στο μωρο κ στις δουλειες του σπιτιού. Υπαρχουν στιγμες που νιωθω πως θα καταρευσω κ ας δουλευω ημιαπασχολιση..Και σκέφτομαι τις μανουλες που δουλεύουν 8 ωρες κ περισσότερο...
Η στοιβα με τα ασιδερωτα μεγαλωνει, ο νεροχυτης γεματος με πιατα παντα..Ο Δημητρης μαλλον βιωνει το αγχος αποχωρισμου πολυ εντονα και θέλει να ειναι μονο στην αγκαλια μου.Οποτε ολες μα όλες οι δουλειες γινονται μονο αν κοιμαται.Και επειδη τυχαινει εκεινες τις ωρες να ειμαι στη δουλεια...οταν κοιμηθει για βραδυ οι σκουπες κ οι σφουγγαριστρες περνουν φωτια..Εχει γινει βραδυνη μας ρουτινα..Μια κουραστικη ρουτινα.
Υπαρχουν στιγμες που ολα ειναι ενα μπαχαλο.Στο μυαλο μου εχω τοσα πολλα που νιωθω πως θα εκραγει. Υπαρχουν ελαχιστες στιγμες που ολα ειναι υπο ελεγχο. Θελω λιγο χρονο να οργανωθω κ δεν βρισκω. Υπαρχει μονιμως μια εκρεμμοτητα.Κατι που δεν προλαβε να γινει.
Μου εχει λειψει η ηρεμια ακομη κ η βαρεμαρα κάποιες φορές.
Η αληθεια ειναι οτι τωρα που λειπω καποιες ωρες απο το σπιτι εκτιμω περισσότερο τις ωρες που ειμαι. Παιζω περισσοτερο με το Δημητρη και απολαμβανω καθε λεπτο ενα κλικ περισσοτερο απο πριν.
Σε 2 μερες θα εχουμε κ την πρωτη ονομαστικη γιορτή και προσπαθουμε να οργανωσουμε μια μικρη οικογενειακη γιορτουλα.Ειμαι πολυ χαρουμενη κ ανυπομονω. Γιορταζει η πολη μας γιορταζουμε κ εμεις φετος μαζι.!!!
Σχόλια