Καφεδακος απογευματινος

Πίνω τον καφέ μου σήμερα ,απόγευμα μετά από πολύ καιρό γιατί τις τελευταίες εβδομάδες τέτοια ώρα ήμουν στην δουλειά.
Τώρα έχω στην αγκαλιά μου τον Δημήτρη και πίνω τον καφέ μου στην απόλυτη ησυχία...όσο θα κοιμάται ακόμη.
Εχω φτιάξει και ένα αλμυρό κέικ με κασέρι και μύρισε τόσο έντονα... Ανυπομονώ να ψηθεί.
Μαρεσουν αυτά τα ήσυχα απόγευμα γιατί προλαβαίνω να ξεκουραστώ και να αποβάλλω την ένταση της δουλειάς.
Λίγος χρόνος για μένα για να ηρεμήσει το μυαλό και να μπει σε μια τάξη. Πόσο απαραίτητο είναι και πόσο σπάνιο. Και δε χρειάζεται πολύ. Μισή ώρα ολοδικη μου και μετά γίνομαι άλλος άνθρωπος. Χαμογελαω και βλέπω το χαμόγελο μου στα μάτια του Δημήτρη που με κοιτάζει. Παίζω μαζί του,όπως εκείνος παίζει και το απολαμβάνω το ίδιο.

Μμμμμμμμ.. μύριζει όλο το σπίτι.Πρεπει να είναι έτοιμο. Θα σας ετοιμάσω και συνταγουλα με φωτογραφίες.
Καλό απόγευμα!!